Vandaag weer een nieuw artikel van Josina. Dit keer neemt ze je mee in haar ontdekkingen over het beroep leerkracht. Deze ontdekkingen heeft ze opgedaan tijdens haar Lio-stage, die al weer bijna ten einde is. Benieuwd naar Josina’s inzichten over leerkracht zijn. Is het wat voor haar? Lees snel verder om er achter te komen.

Het woord is aan Josina:

Het eind van mijn Lio-stage is alweer in zicht. De weken zijn echt voorbij gevlogen! Nog even, en dan mag ik afscheid gaan nemen van mijn 4-daagse werkweek. Wat heb ik er nu echt van geleerd? Wat is me meegevallen? En wat vind ik een grote afknapper?
Bij deze: mijn ontdekkingen tijdens mijn Lio-stage over mijn beroep.

Tijd is altijd te kort

Ik probeer altijd om mijn werk op school zo ver mogelijk af te maken, dat ik geen werk mee naar huis hoef te nemen. Dat is niet lukt niet altijd. Op dit moment zijn er vrij veel gemaakte toetsen van leerlingen, die moeten allemaal nagekeken en ingevoerd worden. De cijfers voer ik dan in, in ons leerling administratiesysteem (ParnasSys). Veel scholen gebruiken dit niet alleen om cijfers in te voeren, maar ook om bijvoorbeeld de sociaal-emotionele ontwikkeling bij te houden. Ook ouders kunnen daar gebruik van maken. Zij kunnen bijvoorbeeld zien welke cijfers ik ingevoerd heb bij welk vak. Al met al kost het nakijken van de toetsen vrij veel tijd.

Naast dat ik soms werk mee naar huis moet nemen, omdat het niet af is. Vergeet ik ook regelmatig om tijdens het werk tijd voor mezelf te nemen. Het gebeurt me regelmatig dat ik rond 8 uur begin en pas echt even tijd voor mezelf neem als de kinderen alweer naar huis zijn. Ook tussen de middag, dan zijn meeste kinderen naar huis, is er altijd nog genoeg klaar te leggen voor de middag lesgeven.

Die tijd voor mezelf heb ik dan wel echt even nodig.

Vragen, vragen en nog eens vragen

Zo kreeg ik pas de vraag of ik weet of de kapitein van de Titanic verdronken is. Dat moet ik dan toch echt eerst uitzoeken.

Als leerkracht moet je over veel dingen iets weten. Op elke vraag die de leerlingen stellen moet een antwoord komen. En als je een antwoord gegeven hebt, roept dit vaak weer vragen op waar je ook weer antwoord op moet geven. We hebben zo’n 15 schoolvakken (waarvan ik er 5 niet geef). Niet alleen vakinhoudelijk moet je goed thuis zijn, maar ook over de kinderen kom je veel te weten. Je bent als leerkracht ook opvoeder en pedagoog.

Ook opvoedkundige kwesties moet je proberen op te lossen. En nee, ik weet nog lang niet alles. Op zoveel vragen weet ik geen antwoord te geven. Natuurlijk kom je veel interessante dingen tegen.

Pas hadden we het thema ‘de ruimte’ behandeld bij taal. Heel interessant om daar meer over te weten te komen. Maar ongeveer een jaar geleden was ik in Denemarken. Daar heb je als leerkracht één of twee vakgebieden. Dat lijkt me een stuk rustiger!

Ruimtewerkjes van leerlingen.

Elke week feest

Dat is ook vrij logisch, want er zitten ruim 350 leerlingen op de school. En leerlingen die jarig zijn, mogen de meesters en juffen ook trakteren. Het lijkt soms wel alsof het beroep van leerkracht synoniem staat voor chocolade. Want dat is 9 van de 10 keer wat wij van de leerlingen krijgen. We zijn er in ieder geval van verzekerd dat we dan de komende uren vrolijk voor de klas staan 😉

Bij traktaties krijgen alleen kinderen uit eigen klas iets. Wat ik bijzonder vind is dat ouders er altijd veel werk van maken. IJs, taart, worstenbroodjes, ik kan het zo gek niet bedenken of ouders maken het! Natuurlijk ziet elke school het graag als een ouder iets gezonds meegeeft. Maar het is ook wel erg feestelijk als ze iets bijzonders meegeven, toch?!

Een traktatie van een leerling.

Altijd een fijne afsluiting

Ik kan mezelf eigenlijk altijd verzekeren van een mooi einde van mijn schooldag

Als ik wegga na een dag waarin alles niet zo lekker liep, kan ik toch met een glimlach naar huis. Want regelmatig staan een aantal kinderen me op te wachten om me naar de bus te brengen. Allerlei leuke gesprekken voeren we dan. Niet alleen met die kinderen, eigenlijk heeft elk kind wel een leuk, grappig of mooi verhaal om te vertellen. En elk moment dat ze met je willen delen is bijzonder!

Passie en enthousiasme

Dat zijn de twee woorden die de relatie tussen leerlingen en leerkrachten volgens mij weergeeft. Als jij met passie en enthousiasme voor de klas staat, zorg je ervoor dat je de kinderen ook enthousiast maakt en hopelijk ook gepassioneerd kan maken voor een bepaald onderwerp. Denk aan rekenen, lezen, biologie, creativiteit, geschiedenis, … Leerkrachten hebben altijd een spiegel voor zich. Leerlingen geven direct terug wat je aan ze geeft.

Het beroep van leerkracht kent genoeg voor- en nadelen. Het grootste nadeel is voor mij wel dat het mij veel tijd kost. Maar wat vooral belangrijk is, is of het mij gelukkig maakt. Dat geldt denk ik voor iedereen. Als jij je beroep het mooiste vind wat er is, dan vallen de nadelen weg tegen de voordelen. En maakt dit beroep mij dan gelukkig? Daar kan ik maar één antwoord op geven: JA!

Dank je wel Josina voor dit leuk geschreven artikel! Ik als lezer krijg echt wel een beeld van het beroep leerkracht in het onderwijs. Het is druk, moet altijd je aandacht erbij hebben op een schooldag en pauze nemen is vaak lastig. Maar aan de andere kant krijg je er ook zoveel voor terug. Zoals liefde, gezelligheid en energie (denk ik).

Hoe kijk jij aan tegen traktaties op school?
Laat het weten in een reactie hieronder!

Uitgelichte afbeelding van Shutterstock.

Follow mijn blog met Bloglovin

Pin deze afbeelding op Pinterest om dit artikel te bewaren