Het is tijd voor dag 3 van de #30dagenblogchallenge. Deze keer gaat het over de vroegste herinnering die ik heb. Als je zelf gaar denken over herinneringen als kind zijnde, merk je dat het heel lastig is om herinneringen op te halen. Maar ik heb er wel een paar. En ik ga ze je vertellen!
Mijn vroegste herinnering
Mijn vader werkte 300 meter van ons huis vandaan en kwam meestal, als hij niet te ver weg aan het werk was op o.a. het land, tussen de middag thuis eten. Ik kan mezelf nog herinneren als meisje van een jaar of 3. We (mijn moeder, broertje en zusje) gingen mijn vader uitzwaaien aan het einde van de tuin. Mijn broertje mocht dan op de fietsstang zitten, ik liep ernaast en mijn moeder had mijn zusje op de arm.
- Update (25-7-2018): Heb met mijn moeder over deze herinnering gepraat. Het gedeelte dat mijn zusjes op de arm was is discutabel omdat ze tot 3 maanden in dit huis gewoond heeft. Heb nog wel een foto gevonden van mij op de fiets bij mijn vader.
Ik ben hier ongeveer 1 jaar oud.
De tuin was een grote moestuin, waar allerlei groenten instonden. Mijn ouders hebben nog steeds een moestuin. Maar wat ik me vooral kan herinneren wat in de tuin stond waren stokbonen en sla.
Kleine herinnering
Ook heb ik nog een kleine herinnering van dit huis. We hadden in het huis een inbouwkast en mijn broertje vond het heel leuk om onder in de kast te spelen met speelgoed. Het speelgoed waren vooral trekkers met karren.
Deze foto maakte ik in 2012. Deze foto’s stonden op mijn nachtkastje. Op de foto in de rode lijst ben ik 2/3 jaar. Op de foto met het cadeau word ik 3 jaar.
Verhuizen
De meest prominente herinnering die daarna komt, is dat we gaan verhuizen naar een ander huis 450 meter van het eerste huis vandaan. De avond voor het verhuizen namen mijn ouders ons mee om het huis te laten zien. Ze hadden voor ons leuk speelgoed gekocht. Voor de meisjes een soort verzorgingshuis voor honden. Ik weet niet meer precies hoe het heet, maar ik heb nog altijd een hondje dat daarvan is. Ook als extra herinnering, maar is ook heel schattig.
Voor mijn broertje hadden mijn ouders een kasteel met ridders gekocht. Ze hadden het beide in een ander gedeelte van het huis gezet. Voor de meiden in de voorkamer in de vensterbank en voor mijn broertje in de achterkamer op de vensterbank.
Hondje van de hondenverzorgingsspeelgoed. Hoe lief kijkt hij?!
Van de verhuizing zelf kan ik me niks meer herinneren. Hoe grappig is dat. Dat ik wel het speelgoed kan herinneren maar het verhuizen zelf niet.
Vind dat ik nog best vroege herinneringen heb. Hier vond ik dat je vanaf 10 jaar echt herinneringen gaat maken. Je maakt eerder ook al wat herinneringen, maar die vergeet je in de loop der tijd. Ik denk dat het verhuizen een herinnering is die is blijven hangen, omdat het een grote verandering was in mijn leven. En het uitzwaaien van mijn vader was een steeds terugkerend iets wat daardoor is blijven hangen.
Wat is jou vroegste herinnering?
Laat het weten in een reactie hieronder!
Follow mijn blog met Bloglovin
Pin deze afbeelding op Pinterest om dit artikel te bewaren
Leuk om te lezen. Wat ik mij nog kan herinneren, is dat wij altijd met de hele familie bij oma thuis zaten tijdens verjaardagen en andere feestjes.
Ook een leuke herinnering!
Leuk die challenge! En een fijne eerste herinnering.
Zeker een leuke challenge! Dank je voor je reactie!
Wat zen mooie herinneringen!
Dank je wel voor je reactie!
Leuk om te lezen en je te leren kennen doormiddel van herinneringen.
Dank je wel voor je reactie!
Mooie herinneringen heb je. 😀 ik herinner me niet meer zoveel van toen ik klein was. Wel het moment waarop ik wist dat ik anders was dan andere omdat ik een zus had die op mij leek (identieke tweeling). Dat was op mijn 4 jaar ongeveer. Was toen een heel raar gevoel om te ontdekken dat niet iedereen een zus heeft die op je lijkt en dezelfde leeftijd heeft. 🙂
Dank je wel voor je reactie! Een heel bijzondere herinnering heb je! Lijkt me ook raar om te ontdekken dat wat je dacht normaal was, voor heel veel mensen niet zo is. Echt bijzonder!
Wat een leuke challenge. Goed om je eerste herinnering te lezen. Ik kan mezelf in het zwembad herinneren ik was een jaar of 3/4.
Dank je wel voor je reactie! Een leuke herinnering heb je in het zwembad of hij moet niet leuk geweest zijn :O
Het was een leuke herinnering ik mocht lekker afzwemmen voor mijn a en b diploma!
Oh! Zeker een leuke herinnering!
Dank je wel. ik kreeg zelf ook meteen weer mooie herinneringen. Die kan ik weer gebruiken bij het schrijven.
Wat leuk om te lezen dat je meteen weer mooie herinneringen kreeg! Graag gedaan!
zo leuk : iemands herrineringen lezen..zo mooi, zo echt
Dank je wel voor je reactie!
Ik weet eigenlijk niet wat mijn vroegste herinnering is. Dat vind ik een lastige vraag moet ik bekennen.
Snap best dat het een moeilijke vraag is om antwoord op te geven. Maar deze herinneringen zijn nog best aanwezig. Daarom weet ik zo ook best goed.
Wat een leuke challenge & leuk om te lezen welke herinneringen je nog weet.
Ja hè! Dank je wel voor je reactie!
Leuke herinneringen. Ik herinner mij eigenlijk niet zoveel uit mijn eerste jaren.
Dank je wel voor je reactie. Ik las ook ergens dat je vanaf je 7de jaar echt met herinneringen maken begint. En met je 10de jaar is dat proces compleet en kan je dingen beter herinneren.
Leuke challenge maar ik ga er toch maar niet aan beginnen 🙂 ik moet al is goed nadenken wat men eerste herinnering is 🙂
Dank je wel voor je reactie! Ik vind het wel leuk om me bezig te zijn. En heb er van te voren al over nagedacht en voorbereidingen gemaakt.
Leuk om soms stil te staan bij oude herrinneringen!
Zeker weten leuk!
Leuke challenge! En vroege herinneringen. Ik weet nog hoe we in de kleuterschool aan een touwtje met plastic knopjes erop van de speelplaats naar de klas gingen, dat is de oudste!
Leuk om jou herinnering te lezen!
Leuk om te lezen dat je nog zo veel herinneringen vanaf je derde jaar hebt. Ik moet echt diep nadenken om me iets te kunnen herinneren van zo jong hoor….
Ik vond het ook best lastig hoor! Er zijn er niet zo heel veel. De meeste zijn toch wel van latere jaren.
Wat leuk dat je nog zo’n hondje hebt bewaard!
Ik vind hem ook heel schattig. En is stiekem ook wel voor de herinnering denk ik 😉