Ik was een paar weken terug bij mijn ouders en toen gaf mijn moeder aan oude foto’s gevonden te hebben. Het waren vooral foto’s dat ik echt heel jong was. En ik wilde sowieso aan mijn moeder vragen of ze wist waar mijn baby/kinderfoto’s waren, zodat ik een leuk artikel kon maken. Dus het kwam heel goed uit dat ze de foto’s al gevonden had. Ik ga een aantal foto’s laten zien in verschillende leeftijdscategorieën. Beginnend als baby zijnde tot een jaar of 12.

Baby

Deze babyfoto’s hebben voor mijn moeder een bijzondere waarde. Want hier staan kinderen op uit Canada, waar ze als au-pair voor gezorgd heeft. De familie was in Nederland om mij te bewonderen.

Op de foto met de kinderen uit Canada.

Bij de wieg waar ik in lag en waar al mijn broertjes en zusjes in gelegen hebben. Ook mijn neefje heeft er een paar weken in gelegen.

Mijn ouders.

Zie ook: 30 September – een bijzondere dag

Nog geen jaar oud

Ik weet niet precies hoe oud ik was, maar ik weet dat ik nog 1 moest worden. Ik benoem dit specifiek omdat ik foto’s heb van die leeftijd waarop te zien is dat ik al sta. Ik liep toen ook al.

Hier helpt mijn vader me nog met lopen.

Dit vond ik een erg grappig foto. Ik heb later heel vaak foto’s waarop ik echt niet fotogeniek sta. Een foto later stond ik er lachend op.

Hier loop ik door de kamer.

2,5 jaar oud

Nu maken we een klein sprongetje in de tijd. Ik weet niet of er foto’s zijn die er tussen zitten. Vast wel, want mijn moeder maakte vroeger erg veel foto’s. Maar ik heb ze niet in mijn bezit. Deze foto’s zijn gemaakt rond mijn broertjes eerste verjaardag en mijn vaders verjaardag.

Ik zit hier met mijn beer, waar ik als kind altijd mee sliep. Ik ben deze op den duur kwijt geraakt.

Hier kijk ik toe hoe mijn broertje zijn cadeau openmaakt. Ik ben niet helemaal tevreden met de manier waarop hij het doet.

Yes! Ik mag zijn cadeautjes verder open maken! Mijn broertje was alleen nog maar geïnteresseerd in zijn gekregen auto.

Met mijn ouders in miniatuur Walcheren. Nu heet het Mini Mundi.

Als ik de foto’s van mezelf als kind terug zie, vind ik mezelf best een leuk en cool kind. Ik was zelf fan van het dragen van een petje. Daar moet ik nu helemaal niet meer aan denken. Hieronder de twee foto’s die dat voor mij bevestigen.

8 en 10 jaar

Nu maak ik een hele grote sprong in de tijd. Dit omdat ik van de periode die hiertussen zit geen foto’s in mijn bezig heb. Zoals ik al zei mijn moeder wel, want ze maakte veel foto’s vroeger.

De ene foto heeft mijn tante gemaakt en is uitgeprint op fotopapier. Dat was in die tijd net in dat je je eigen foto kon uitprinten thuis.

Erg onduidelijke foto vanwege het uitprinten. Ik was hier 8 jaar.

De andere foto is als ik 10 jaar ben. Deze heeft mijn moeder laten maken door een fotograaf die bij ons thuis kwam om familiefoto’s te maken. Het kan ook zijn dat de voorgaande zin onjuist is. Want deze foto kan ook gemaakt zijn door de schoolfotograaf. Op de basisschool kregen we ook de kans om als familie op de foto te gaan.

10 jaar.

Mijn moeder vond het leuk om ons dezelfde kleren te laten dragen. En als ik het goed heb, heeft mijn moeder onze jurkjes zelf gemaakt.

11 en 12 jaar

De laatste twee foto’s zijn ook gemaakt door een schoolfotograaf. De ene nog op de basisschool de andere op de middelbare school.

Op deze foto staan al mijn broertjes en zusjes. Ook weer in dezelfde kleren voor de jongens en de meisjes.

12 jaar.

Ik heb je een kleine impressie gegeven van mij als kind, door middel van foto’s. Ik vind het wel grappig om te zien dat bepaalde dingen altijd terugkomen in foto’s. Zoals gekke bekken trekken of heel lijp kijken. Dat doe ik nog steeds. Verder vind ik zelf dat ik kan zien dat ik als kind een heel gelukkig kind was. Ik vind het van de foto’s afstralen. Ook was ik erg verbaasd te zien dat ik het vroeger leuk vond om petjes te dragen. 

Wat zie jij als je naar foto’s van jezelf als kind kijkt?
Laat het weten in een reactie hieronder.