Deze dag van de #30dagenblogchallenge draait om het hebben van spijt. Ik heb heel wat dagen nagedacht over dit onderwerp. En ik moet zeggen dat ik het heel lastig vind. Heb weer aan Marijn om support gevraagd.
Marijn kwam met de vakantie naar Frankrijk, waar ik de ziekte van Lyme heb opgelopen. Misschien heb ik daar spijt van of het lopen in de bossen en het klimmen in een kersenboom, die vakantie. Maar ik heb daar geen spijt van. Het was een van mijn fijnste vakanties van mijn leven.
Maar waar heb ik dan wel spijt van? En wat houdt spijt hebben eigenlijk in?
Wat is spijt en wat houd het in?
Spijt is een negatieve emotie met de wens anders gehandeld te hebben in een bepaalde situatie of een andere keuze had gemaakt. In combinatie met wijsheid achteraf gaat dit samen met zelfverwijt, het gevoel dat je beter had moeten weten en dat je de situatie graag zou aanpassen. Hoe meer keuzes er waren, hoe meer verschillende uitkomsten er hadden kunnen zijn, hoe meer ontevreden je kan zijn met de gekozen optie
Spijt kan dus pas ontstaan als men een rol heeft gespeeld in de uiteindelijke uitkomst. Er moet besluitvorming aan vooraf zijn gegaan. Dit in tegenstelling tot emoties als blijdschap en teleurstelling die ook kunnen optreden als men zelf geen invloed heeft gehad op de uitkomst. Spijt is ook meer intern gericht, in tegenstelling tot bijvoorbeeld schaamte die gevoeld wordt ten opzichte van anderen.
Spijt is vaak groter op korte termijn. Als een keuze of beslissing goed te verantwoorden is, zal bij tegenvallende resultaten de spijt verminderen. Spijt verminderd met de tijd, zodat je op lange termijn meer spijt hebt van kansen die je hebt laten liggen.
Spijt heeft een grote invloed op gedrag, waardoor het dom of verkeerd handelen verminderd wordt en onder andere sociale relaties worden beschermt. Door jezelf kan spijt negatief beoordeeld worden. Terwijl anderen het positief beoordelen.
Spijt ontwikkeld zich pas rond het zevende levensjaar. Dit omdat het geen primaire emotie is zoals angst of blijheid.
Bron: Wikipedia
Met deze informatie kan ik wel iets bedenken
Spijt in het verleden
Als groep 3 leerling had ik al veel dingen door. Ik weet niet of je het slim moet noemen of gewoon erg opmerkzaam voor mijn leeftijd. Maar ik merkte dat ik niet mee kon komen met het niveau van leren lezen, taal en grammatica. Ik vertelde dit aan mijn meester en vertelde min of meer dat het beter zou zijn als ik groep 3 opnieuw zou doen. Ik dacht dan wel beter uit de bus te kunnen komen aan het einde van het schooljaar.
Niks was minder waar. Halverwege het jaar merkte ik al dat ik weer achter de rest van de klas aan ging hobbelen met lezen, taal en grammatica.
Doordat ik bleef zitten kwam ik on een andere groep. Tot die tijd had ik vriendinnetjes. Na die tijd hoorde ik er niet meer bij. Ook al zaten we in hetzelfde klaslokaal.
Ik heb regelmatig spijtgevoelens gehad op de basisschool voor deze actie. Dacht vaak: ” was ik maar niet met de meester gaan praten.” Maar aan de andere kant heeft het me ook weer dingen opgeleverd. Nu heb ik er ook geen spijt meer van.
Voor mezelf opkomen
Tegenwoordig heb ik nog al eens een spijtig gevoel als ik te snel ja zeg of als ik te veel toegeef om een ander een plezier te doen.
Enerzijds is dat ook wat ik uit wil dragen. Maar aan de andere kant levert het me vaak ook stress en negatieve energie op. Steek tijd in zaken die ik diep in mijn hart aan iets anders wil besteden.
Ik vind het spijtig voor mezelf dat ik me steeds tot zoiets laat verleiden.
Het laatste was heel recent. Ik bezorg sinds een half jaar de folders van Spotta. Maar ben er steeds zoveel tijd aan kwijt. Voor mij kostbare tijd die ik graag aan mijn blog, website of huishouden zou willen besteden. Dus ik meld me af. Belt de manager me op dat hij me zo een goede bezorger vind en dat ze me niet kunnen missen. Dit heeft zoveel invloed gehad dat ik nu de concessie van een halve wijk plus extra geld toegezegd heb.
Mijn fiets met Spotta fietstassen.
Maar diep in mij mijn hart wil ik stoppen en daarnaast kost het me ook veel kostbare energie. Energie die ik de laatste maand erg weinig heb en allemaal aan het bezorgen van de folders besteed.
Ik heb uiteindelijk toch twee gebeurtenissen beschreven waar ik spijt gevoelens bij heb. De ene gebeurtenis is uit het verleden, de andere in het hier en nu. Momenten die ik anders had gedaan of anders zou willen doen.
Aan de eerste situatie kan ik niks meer veranderen. En achteraf is het ook wel prima zo, ook al heb ik er wel lichte sociale problemen aan overgehouden. Maar aan situatie twee kan ik wel iets veranderen. Wat ik ook (moet) gaan doen.
Echt een leermoment voor mezelf, het schrijven van dit artikel. Ik moet beter nadenken of ik iets wel echt wil. Waarom wel of juist niet. Ook moet ik beter bedenken welke invloeden de keuzes hebben op mijn leven. En ik kan de keuzes altijd veranderen en aanpassen. Ik heb altijd een keuze. Door dat ik dat heel goed besef, had ik moeite om dit artikel te schrijven en te bedenken waarvan ik spijt heb.
Heb jij ook ergens spijt van en anders zou willen doen?
Herken je je in een van deze situaties of totaal niet?
Laat het weten in een reactie hieronder.
