Iets waar ik trots op ben?! Ik moest er wel even goed over nadenken. Want ik sta daar niet zo vaak bij stil. Ik ben niet zo vaak trots op mezelf. Maar door hier over te moeten nadenken, kwamen er wel verschillende dingen naar boven. Zelfs prestaties die ver weg waren verstopt in mijn geheugen. Ik heb ’s nachts, toen ik niet kon slapen, over de challenge vragen nagedacht. Ik heb wel vaker het idee dat ik ’s nachts productiever ben dan overdag. Ook lijk ik dan meer ideeën en inspiratie te hebben. Vaak komen er dan dingen weer naar boven, die ik totaal vergeten was of die door het dagelijks leven verdrongen worden. Maar ik ga met je delen waar ik trots op ben!
Borduurpatroon
Zoals ik al aangaf komen ’s nachts mijn herinneringen naar boven. Zo herinnerde ik allemaal wat ik gedaan had en waar ik trots op ben. Een van de dingen is dat ik 3 borduurpatronen gemaakt heb. Daar ben ik heel trots op. Ik was dit bijna vergeten dat ik die gemaakt had. Dit komt ook dat ik door mijn ziek zijn. Veel herinneringen ben ik kwijt of moet ik erg ver voor in mijn geheugen graven. Soms komen herinneringen ineens naar boven door een bepaalde prikkel. Zoals een sensatie, een gevoel, alles met met zintuigen te maken heeft.
Ik maakte de borduurpatronen omdat deze niet beschikbaar waren. Het gaat om een Volvo kraan, een FENDT trekker en de letters FENDT. Mijn broertjes zijn helemaal fan van deze voertuigen, omdat mijn vader met deze trekkers werkt. Mijn moeder heeft een borduurmachine en mijn broertjes wilden dat ze een FENDT trekker of een Volvo kraan zou borduren. Precies van deze voertuigen waren er geen borduurpatroon beschikbaar. Dus ik ben aan de slag gegaan met programma’s waarmee je borduurpatronen kan maken. Als voorbeeld had ik de volgende foto’s gebruikt:
24-7-2018
Mijn moeder heeft afgelopen week deze overall geborduurd met mijn patroon.
Tupperware consulente
Een van de dingen wat ik mezelf echt niet zag doen, was presenteren voor een groep en dan zeker niet het verkopen van producten. Toch ben ik in 2013 Tupperware consulente geworden. Ik kreeg het aanbod doordat ik nieuwsgierig was wat de baan inhield. Want op dat moment was ik werkloos en ziek thuis. En wilde toch iets doen, naast het ziek zijn en alleen maar thuis zitten.
Ik kreeg het aanbod om te beginnen en te kijken of het wat voor me is met hulp van andere Tupperware collega’s. En als bonus kreeg in een cadeau ter waarde van €120,-. Én ik mocht 10 weken stage lopen om te kijken of het wat voor me was. Ik dacht:”ik ga het die 10 weken proberen en ik kan stoppen als ik het niks vind”. Ik vond het erg spannend, maar het lukte me met hulp om al snel 5 afspraken te hebben om de Tupperware producten te presenteren door middel van een kookworkshop.
Tafel met producten om te verkopen.
En de allereerste keer was echt dood eng, maar ook heel leuk om te doen. Ik merkte dat ik goed was in het vertellen over de producten en ik kreeg ook leuke reacties. “Wat doe je het goed”, “Wat doe je het leuk” waren onder andere opmerkingen die ik kreeg.
Het was voor me een hele overwinning om deze stap te zetten. Maar ik ben er super trots op dat ik het heb gedaan en me niet heb laten leiden door mijn angst om voor groepen te staan.
Doorzettingsvermogen
Ik ben ook trots op mijn doorzettingsvermogen. Ik heb al zoveel tegenslagen gehad dat ik soms ook niet meer wist om positief te blijven. Maar voor een groot gedeelte is het toch gelukt. Ik heb door mijn ziek zijn 3 keer gedwongen moeten stoppen met mijn studie verpleegkunde. Door mijn doorzettingsvermogen ben ik steeds toch weer begonnen ook al werd me dat niet makkelijk gemaakt. En heb ik mijn propedeuse gehaald. Ook kreeg ik nog van verschillende docenten te horen dat ze zagen dat ik de capaciteit had om de opleiding te volgen. Toen dat me werd verteld was ik mega trots op mezelf.
Het zoeken naar een diagnose en een behandeling voor mijn klachten en erkenning heb ik ook met doorzettingsvermogen gedaan. Ik was eigenlijk te ziek. Maar toch wilde ik bewijzen dat ik echt ziek was en niet depressief of psychisch ziek. Ik merkte aan al mijn vezels dat ik echt ziek was, ook al konden en wilde doktoren me niet helpen.
Uiteindelijk hebben we een arts gevonden, na 6 jaar zoeken, die me een diagnose heeft gegeven en een goede behandeling én erkenning.
Havo diploma
Deze hangt een beetje samen met mijn doorzettingsvermogen. Maar verdient een andere plaats. Ik ben op het vmbo begonnen. Ik merkte al snel dat het heel makkelijk was, vooral bepaalde vakken. Alleen Engels en Nederlands waren een probleem. Ik kwam erachter dat je met een bepaald aantal punten een niveau hoger mocht. Ik ging daar ook iets beter mijn best voor doen, vooral voor Engels en Nederlands. Want ik dacht dat ik dat wel zou kunnen.
Mijn moeder heeft moeten praten en pleiten als Brugman. En ik mocht met moeite in het tweede jaar naar een havo/VWO klas. Ik had niet echt heel veel moeite met dit niveau. Het enige was dat ik qua Frans iets achterliep, maar haalde ik al snel in. Want op het vmbo kregen we geen Frans. Aan het einde van dit schooljaar had ik punten om naar het VWO te mogen. Maar mijn mentor zei tegen mijn moeder dat het misschien wel een goed idee was om me terug te doen naar vmbo. Ik sloeg bijna stijl achterover toen mijn moeder me dat vertelde. Ze heeft het voor elkaar gekregen dat ik toch verder mocht op de havo. Thank God!
Ik nam in jaar 4 zelfs een extra vak (Frans) erbij. Alleen ging dit door omstandigheden en mijn problemen met Engels en Nederlands niet helemaal goed, dus moest ik er tot mijn verdriet mee stoppen. En ik haalde na 5 jaar gewoon mijn havo diploma. Ik was er heel trots op. En dacht: “zie je wel dat ik havo kan!” Ik had zelfs een 8 voor scheikunde op mijn eindlijst staan. Het hoogst van heel het schooljaar.
Het tekenen van mijn havo diploma.
Ik kwam er op het HBO achter dat ik hoogst waarschijnlijk een vorm van dyslexie heb, waardoor ik zo een moeite met Engels en Nederlands had. Het is alleen nooit getest. Daarnaast ook heel waarschijnlijk een lichte vorm van dyscalculie.
Eigen onderneming
Ook ben ik er trots op dat ik mijn onzekerheid, angsten en ja-maren opzij gezet hebt en een eigen ondernemen ben begonnen. Per 1 juli 2018 ben ik eigenaar van Elisabethsfavorieten. Met mijn bedrijf blog ik en ga ik een webshop runnen. Wat ik ga verkopen is nog een verrassing. Maar daar binnenkort meer over. Stay tuned!
Als ik moest kiezen op welke van deze 5 onderwerpen ik het meest trots ben, moet ik daar nog eens goed over nadenken. Doordat ik over dit onderwerp moest nadenken, kwamen dus de borduurpatronen naar boven. Echt bizar dat ik dat vergeten was. Heb jij ook wel eens een prestatie vergeten en dat die veel later weer naar boven is gekomen?
Ik ben heel benieuwd waar jij trots op bent!
Laat het weten in een reactie hieronder!
Follow mijn blog met Bloglovin
Pin deze afbeelding op Pinterest om dit artikel te bewaren
