Alwin Ritstier van o.a. het YouTube kanaal Vetgezellig, waar ik regelmatig video’s van kijk, heeft spel uitgebracht. Het mentale gezondheid spel. Met allemaal vragen en dilemma’s rondom mentale gezondheid. Het leek me wel een goed idee om vragen van het spel te beantwoorden in een blogartikel. Door meer openheid te creëren over mentale gezondheid, door mijn ” verhaal ” te delen.

Doel van het spel

Het is een laagdrempelige manier om het gesprek aan te gaan over mentale gezondheid. Wat nog veel te weinig wordt gedaan. Maar praten helpt! Door openheid te geven gaan we ook de verbinding aan met anderen. Ik wil dit doen via dit (en eventuele toekomstige) artikel(en).

Heb jij het gevoel dat genoeg rust neemt in je leven?

Hier moet ik toch echt nee op antwoorden. Ik heb altijd het gevoel achter de feiten aan te lopen. Daarnaast wil ik veel te veel. En dit probeer ik ook allemaal te doen. Waardoor ik ook te weinig rust voor mezelf neem. En daardoor wordt ik dan weer terug gefloten door mijn lichaam. En het hek verder van de dam is, dan als ik bewuster rust in zou bouwen.

Hoe is dat voor jou? Als jou het lukt, heb je tips? Lukt jou het ook niet? Hoe komt dat denk je? Praat en deel erover in de reacties!

Waar heb je in het verleden nee op gezegd waar je bij nader inzien toch ja op had willen zeggen?

Ik moest echt wel even nadenken op deze vraag. Kon niet zo heel snel iets bedenken en dacht sla deze vraag over. Tot ik me bedacht dat ik pas een appje terug zocht van iemand, die me had gevraagd om weer bij Tupperware te komen werken. Want ze vond mijn video’s zo leuk erover.

Als je me al een tijdje volgd, weet je dat ik best wat jaren voor Tupperware heb gewerkt. Een webshop heb gehad, waarin ik de producten verkocht. En ben nog steeds fan van de producten. Allen niet zo’n fan van hoe ze me behandeld hebben.

Toch blijf ik ermee in m’n hoofd zitten. Zeker nadat ik in het nieuws las, dat ze niet weten of ze kunnen door bestaan als merk, bedrijf. Ik zou dat super zonde vinden. En daarnaast denk ik dat als ze het anders aanpakken, toch door kunnen blijven bestaan.

Dus achteraf had ik toch ja willen zeggen op het aanbod, via dat appje. Die ik verwijderd heb en dus ook niet meer terug kan halen.

Zou jij jezelf omschrijven als iemand die per dag leeft of juist die vaker bezig is met de toekomst?

Ik ben iemand die met de dag leeft en met af en toe een schuin oog naar de toekomst. Door chronisch ziek te zijn, leer je bij de dag te leven. Want de toekomst is onzeker. Maar als je niet pland en wens voor dingen in de toekomst, heb je ook niks om naar uit te kijken. En ik hen gemerkt dat dat voor mij belangrijk is. Een doel behalen. Het maakt dan niet uit hoelang dat duurt of wanneer dat doel bereikt wordt. Maar ergens naar toe leven geeft mij positiviteit.

En met een kleine in huis, merk ik dat je ook wel denkt over de toekomst. Hoe zal het zijn… wat gaat hij doen? Hoe gaat hij dit of dat doen in de toekomst. Maar aan de andere kant vind ik plannen nog wat lastiger. Want ik beweeg mee op zijn ritme. Dat werkt ook het beste voor ons.

Hoe is dat voor jou?

Laat jij negatieve emoties toe of stop je ze weg?

Ik doe beiden. Het ligt heel erg aan de emotie. Verdrietig zijn stop ik weg. Dat wil ik koste wat het kost niet laten zien. Ik huil ook bijna nooit. Soms wil ik het ook maar lukt het me ook gewoon niet.

De emotie boosheid / woede dat lukt me beter en die komt ook regelmatig te voorschijn. Het is ook vaak zo dat als ik eigenlijk verdrietig ben, ik dat uit in woede. Wat ik dan helemaal niet ben. En voor m’n omgeving ook erg confusing/ verwarrend is. War ook regelmatig voor onbegrip zorgde omdat niet duidelijk is wat aan de hand is.

Herken jij dat? Of toon jij altijd de juiste emotie die je voelt. Of heb je met alle negatieve emoties moeite?

Welke verandering heeft dit jaar een negatief effect gehad op je mentale gezondheid?

Dat het me qua energie, maar ook omdat Dominique meer aandacht vroeg/vraagt dan ik had gedacht, niet echt lukte om voor mezelf dingen te doen.

Denk aan alleen douchen, naar de sportschool, niet aan m’n bedrijf kunnen werken terwijl ik wel heel graag wilde.

Maar ook in gewicht aankomen na de zwangerschap en niet afvallen. Ondanks het geven van borstvoeding, letten op m’n voeding. En onbegrip daarvoor als ik me daar over uitte. Ook bij professionals in de zorg. Bleek dat ik ontzettend veel vocht vast hou en dat alles in de war brengt.

Soms voel ik me daar echt doen over. Gelukkig niet alle dagen of weken. Maar soms overvalt het me ineens. Dan wordt het me teveel.

Dit waren 5 pittige Gek van mezelf vragen. Denk dat het ook wel even genoeg is voor nu.

Ik hoop met deze vragen te beantwoorden, praten over mentale gezondheid wat meer normaler te maken. Dat het er mag zijn. En misschien ook herkenning.

Laten we het gesprek openen. In de reacties hieronder of in een persoonlijke mail of persoonlijk berichtje op mijn sociale media.

Pin deze afbeelding op Pinterest om dit artikel te bewaren