Angsten heeft iedereen in meer of mindere mate. Of je toegeeft aan het bang zijn is een tweede, want angst kan je keuzes en handelen beïnvloeden. Dag 12 van de #30dagenblogchallenge vraagt waar ik bang voor ben. Er zijn verschillende dingen waar ik bang voor ben. Sommige hebben invloed op mijn leven, anderen minder.
Bellen
Toen ik dit onderwerp zag, moet ik gelijk denken aan mijn irreële angst om iemand te bellen. Al jaren loop ik hier tegen aan. Ik heb er vooral last van als ik iemand moet bellen om ze iets te vragen of om een afspraak te maken. “Waarom ben je er zo bang voor”? is de vraag die ik mezelf al vaak gesteld heb. Ik moet dan denken aan de keer dat ik iemand moest bellen voor mijn moeder en ik het verkeerde nummer draaide. Tot 3 keer toe. Ik belde zonder het netnummer in te voeren.
Het netnummer zijn de eerst 3 of 4 cijfer voor het telefoonnummer. Zoals 0113 of 020.
Bleek dat ik een nummer moest bellen uit een andere net-gebied. Daarom kreeg ik steeds de verkeerde persoon aan de lijn. Sinds dien hou ik er niet van om vreemde mensen te bellen. Met de meeste familieleden heb ik geen probleem.
Nu is de verkeerde persoon aan de lijn krijgen niet eens meer de issue. Nu zit ik er meer mee dat ik iemand niet aan de lijn krijg, niet goed versta wie ik aan de lijn krijg en moet vragen naar de persoon die ik zoek óf moet controleren of ik de juiste persoon spreek. Ook vraag ik me dan af of ik niet stoor of op een dom tijdstip bel.
Voor mijn werk moet ik nu regelmatig bellen. Ik merk dat het wel steeds minder een probleem wordt. Maar als ik iets van iemand wil dat wordt het wel weer een “probleem”. Dit onderwerp is een working process om van deze angst af te komen.
Daarentegen vind ik een telefoon opnemen, als iemand belt, juist weer leuk om te doen. Wat is angst toch irrationeel!
Kinderen
Regelmatig lees ik verhalen van mensen/ vrouwen, die geen kinderen kunnen krijgen. Niet dat ik opzoek ben naar die verhalen, maar ze komen regelmatig lang. In tijdschriften, op blogs, in het nieuws en allerlei andere plekken. Zelfs in mijn familie zijn er vrouwen die geen kinderen konden krijgen. En een van mijn angsten is dat ik ook bij die groep hoor. Ik denk dat ik last heb van deze angst omdat ik zo graag kinderen wil. Maar ik ook rekening wil houden met het feit dat niet kinderen niet voor iedereen weggelegd is. Hoe graag men dat ook wilt. Of mijn angst terecht is, weet ik niet. Dat moet de toekomst nog uitwijzen.
Voor nu geniet ik van mijn neefjes en nichtjes.
Zie ook: Waarom ik stopte met de anticonceptiepil
Gewichtsproblemen
Het worstelen met mijn gewichtsproblemen heb ik al eerder vermeld in een van deze challenge vragen. Toen gaf ik aan dat ik mezelf echt te zwaar vind. Ik kreeg daar veel reacties op dat ik er mooi uitzie enzovoorts.
Medische noodzaak
Maar een van de redenen dat ik zo bezig ben met afvallen is niet alleen dat ik te zwaar ben en mezelf niet mooi vind zoals ik er nu uitzie, maar ook dat ik serieuze gezondheidsproblemen heb door mijn overgewicht. Ik heb te hoge leverwaarden en mijn cholesterol is ook te hoog voor mijn leeftijd. Dus het is ook noodzaak om er iets aan te doen.
Het lastig is alleen dat ik ik vaak weinig energie heb om te sporten. Dus moet ik het met eten proberen aan te pakken. In het half jaar dat ik nu echt heel goed bezig ben met anders en minder eten, ook meer bewegen en sporten, is er nog maar 4 kilo af. Ik had gehoopt dat het zeker wel 10 kilo zou zijn. Maar mijn lichaam werkt niet mee.
Angst
Mijn grootste angst is dat ik heel mijn leven met mijn gewicht zal blijven worstelen. En dat ik ook nooit mijn doel ga bereiken. In het verleden is het me wel bijna gelukt. Ik het je laten zien. Dit is voor nu ook mijn doel. En dit is een heel redelijk en gezond doel wat ik voor ogen heb.
Sinds de laatste foto ben ik dus weer 4 kilo afgevallen. Gelukkig! Hopelijk kan ik volgend jaar zeggen dat ik toch de goede kant opgaat en dat ik weer het gewicht van 2016 bereik. Dan zal ik heel blij zijn.
Altijd ziek blijf
Zoals ik verteld heb heb ik de ziekte van Lyme. Ik heb de chronische variant. Nu ben ik onder behandeling om me beter te maken. Maar ik ben al vanaf 2007 de ziekte of ik helemaal beter ga worden is de vraag.
Ik ben bang dat het een jojo effect blijft van steeds van weer beter en dan weer slechter enzovoorts. Want dit is de afgelopen jaren, sinds het ziek zijn, al 3 keer gebeurt. Toch hoop ik uit de grond van mijn hart dat het deze keer toch eens goed blijft gaan. Want we hebben het nu veel heftiger aangepakt dan de voorgaande jaren.
Ongeluk
Ik zit best veel op de weg. En er rijden zoveel mensen heel gevaarlijk rondrijden op de weg en alleen aan zich zelf denken. Ik heb al zoveel momenten gehad, als ik niet alert was geweest ik een ongeluk had gekregen omdat een andere rare fratsen aan het uithalen was, zoals ineens voor je schieten als je aan het inhalen ben.
Ook had ik een keer dat een vrachtwagen helemaal naar de linkerbaan ging terwijl ik aan het inhalen was. Ik werd helemaal naar de vangrail geduwd. Leek wel of de chauffeur aan het slapen was.
Dit zijn de meest prominente angsten in mijn leven. Er zijn nog wel meer dingen waar ik bang voor ben. Maar minder bang of is bang niet het juiste woord. Ik ben benieuwd waar jij bang voor bent. Heb je 1 angst of heb je er meer? Ik vind mijn bel angst iets wat ik niet zou moeten hebben.
Laat in een reactie weten waar jij bang voor bent.
Follow mijn blog met Bloglovin
Pin deze afbeelding op Pinterest om dit artikel te bewaren
Ik vind bellen ook echt niet fijn!
Fijn om te horen dat ik niet alleen ben 😉
Ik vond bellen ook nooit fijn, totdat ik aan de balie kwam te zitten op mijn werk, sindsdien stelt het niks meer voor gelukkig.
Als je zulk werk krijgt dan moet het wel en kom je er sneller overheen denk ik.
Ik ben net al jou ook echt bang vn bellen, voornamelijk met onbekenden. Hier ben ik wel wat an gewend geraakt door dt ik moest solliciteren en duq de telefoon wel MOEST opnemen!
Ja als je moet kom je er op den duur wel overheen.
Ik ben vooral bang dat mijn kinderen iets overkomt.
Die angst kan ik me heel goed voorstellen! Denk dat iedere ouder die angst wel heeft. Ik kan er (nog) niet over mee praten.
Mijn grootste angst is toch wel dat er iets met de kinderen gebeurt.
Aan bellen heb ik ook een hekel moet ik zeggen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat er iets met je kids gebeurt je grootste angst is.
Ik heb ook jaren een strijd moeten voeren met mijn gewicht en denk dat jouw manier toch nog steeds de beste is 🙂
Lastig dat je ook jaren strijd heb moeten voeren! Ben je er mee gestopt? Of heeft iets je geholpen?
Ik vond bellen ook nooit fijn. Maar door m’n werk móest ik wel en dan gaat het steeds makkelijker 😉
Wel grappig dat telefoonangst bovenaan staat. Toevallig kom ik morgen op televisie in een item over bel-angst. Je bent zeker niet de enige die het niet prettig vindt hoor, eigenlijk zonde (al heb ik er dus zelf ook lang last van gehad). En je andere angsten snap ik wel, maar maak je niet te druk! Wat jij ziet, vindt een ander hoogstwaarschijnlijk enorm meevallen. Binnenkort starten we een feelgood challenge op Facebook, misschien ook iets voor jou? Pb me maar als je meer info wil. Liefs
Iedereen heeft angsten maar ik probeer die altijd op te lossen,al is dat soms heel moeilijk
Het is ook het best om je angsten op te lossen. Want je blijft er altijd tegenaan lopen. En angsten oplossen kan heel moeilijk zijn.
Goed om je angsten onder ogen te komen. Het zijn ook hele reële angsten. Zelf ben ik heel bang voor kikkers
Ze onder ogen komen is inderdaad erg goed. Oe bang voor kikkers :O Daar hoor je niet zo vaak van. Lastig hoor!
Het hebben van angsten is erg vervelend. Vroeger haatte ik bellen. Ik was er ook bang voor. Na wat cursussen op mijn stage ging het gelukkig goed. Nu heb ik er geen angst meer voor.
Respect voor deze openhartige en uitgebreide blog! Ik had vroeger ook bel angst, gelukkig gaat dat een stuk beter. Ik snap je angst om ziek te blijven… Ik hoop onwijs dat je er boven opkomt!
Hoi Elisabeth, thanks voor de follow!
Ik vind bellen ook vreselijk, maar ik heb wel een truukje gevonden waardoor ik er minder tegenop zie: schrijf op voorhand je conversatie uit. Schrijf op wat je wil vragen aan de persoon aan de andere kant van de lijn en schrijf op wat zijn / haar reacties of vragen zouden kunnen zijn. Geeft je een houvast zodat je tijdens het gesprek niet met je mond vol tanden staat.
Wat betreft je andere angsten: laat ze zijn, zonder erover te oordelen. Je hoeft ze niet op te lossen, of ertegen te vechten. Pas wanneer je aanvaardt dat ze deel uitmaken van wie je bent, zullen ze vanzelf verminderen.
Ik duim alvast dat je je gauw terug helemaal goed in je vel voelt, los van de kilo’s 😉
Thanks voor het duimen, dat kan ik goed gebruiken!